«Кытэпалгын ынкъам мэлёталгын»
22.11.2021

Кытэпалгын ӈайгытолгэпы колё таӈъысӄагтаркын ӈайыткынэпы, колё кытгынтыльаркын. Мэлёталгын-ым рочгыткынэпы кытгынтыльаркын.
Кытэпата нинивӄин мэлёталгын:
– Танчамъам гынан рэнайъогъа гым!
Милютӄэй лыгэн ныллепӄин вэтгавыльэты, наӄам-ым эмӈирэӄ ваннырынныт, пэнин о’ра вальыт, милютин, о’птыма нытэнӈэвӄин.
Кытэпата льуркынин тэнӈэвыльын милютӄэй, колё э’э’тгъи, ӄынвэр нэмыӄэй йичынпэтгъи. Ынкатагнэпы кытэпэн йилыйил увъэлеты вальын. Ии, этлы мэкына этымӈээ’э’ткыльин, нытайыӈӄэн.
«Баран и заяц»
Баран по склонам скачет, прыгает, по горам бегает. А заяц на другом берегу носится.
Баран говорит зайцу:
– Никогда ты меня не догонишь!
Заяц просто смотрит на говорящего, а у самого два зуба видны – будто смеётся.
Баран увидел, что заяц будто смеется над ним, обиделся сильно, да и показал ему язык. С той поры у барана чёрный язык. Да, не нужно ни на кого просто так злиться.
Рассказал П. И. Омкыргин, записала И. И. Гаймынаут. «Эйгыск’ын». Фольклорный сборник. Билибино, 2008 – с. 23.